ALLAH kelimesi ile tanrı kelimesi arasında ne fark vardır :
Bizim eski atalarımız müslüman olmadan önce yaratıcı bir zata inanıyorlardı.
belki kendilerine göre değişik tanrılarıda vardı.
Ama onlar daha çok kendi lehçeleri ile ‘‘tengri” dedikleri zaman zat-ı uluhiyeti kasdediyorlardı.
Bu kelime sonra biraz daha incelik kazandı Tanrı şeklini aldıki aslında mabud demektir ve arapcadaki “ilah”ın fransızcadaki “diyo”nun farscadaki “huda”nın karşılığı olan bir kelimedir.
Ama hiç bir zaman Cenab-ı Hakkın bütün Esma-i Hüsnasını cami, ism-i zat olan “ALLAH“ kelimesinin karşılığı değildir.
ALLAH dendiği an, bütün kainatta tecelli eden isimleriylebir zat-ı ecell-i A-la akla gelir
ALLAH kelimesiyle anlaşılan budur.
Yani o Mabudu mutlak,
Halıkı mutlak,
Maksud-u mutlak,
Rezzak-ı mutlak,
Bari-i mutlak,
Cemil-i mutlak’tır.
işte esma-i Hüsnayı ALLAH kelimesinde böyle umumi bir mana anlaşılır, ve bu itibarlada ALLAH’ın(c.c) ism-i hass dır ALLAH dendiği anbu ma-budu mutlak anlaşılır,ve vacib-ül vücud akla gelir.
Ama Tanrı dendiği zaman;
Yunanlıların aklına zeus, mısırlının apis boğası, ve hintlinin aklınada kendi inekleri gelir.
Tanrı kelimesiyle yerli yersiz ma-bud kelimesinin akla gelmesine karşılık,
Lafz-i celale olan ALLAH kelimesi ;
vacib-ül vucut un ism-i hassı olarak sadece o Esma i Hüsna sahibi Za tı Zülcelali akla getirir Onun için bir insan tanrı demekle, ALLAH yerinde kullanırsa maksatını anlatamaz ve hata etmiş olur.
Tanrı ilah kelimesi yerinde, huda, diyo ve god yerinde kullanılabilir.
fakat ALLAH yerinde değil….
ALLAH cenab-ı Hakk ın Zatının has ismidir.
Onun için LÂ iLAHE iLL diyoruz.
fakat la ALLAHa illallah demiyoruz.
Evvela ilahlar tanrılar ne varsa hepsi nefyediliyor, sonrada isbatta mabudu mutlak getiriliyor ve sadece vardır deniliyor.
Mevlid yazarı Süleyman çelebi, bu hususu çok güzel tefrik ederek
”Birdir ondan artık tanrı(ilah) yok” deyip, her iki kelimenin yerinide tayin ve tesbit etmiştir.
RaBBimizin birbirinden kıymetli 99 ismi varken, gayrimüslimlerin kullandığı “tanrı” kelimesini kullanmak müslümana yakışan bir davranış olamaz.